1. |
Sfina
03:16
|
|||
|
Ξεχνάω δύσκολα και το μυαλό υποφέρει
και με βουλιάζει μέσα στον ωκεανό,
είμαι ναυάγιο ,μα ποιός το ξέρει
ίσως μια μέρα να βρεθούμε στο βυθό
Να μπαίνεις μες τα όνειρα μου σφήνα
να με φιλάς μια φορά το μήνα
να μου μιλάς για τ' άλλα και για κείνα,
τι δύσκολο να σ'αγαπώ
Ψάχνω στα χώματα μήπως και βρω τι φταίει
και στις λακούβες μου σκοντάφτω και χτυπώ
ξεσπάνε οι βροχές ,μα ποιός το λέει
πως κάποια μέρα δεν θα ανθίσει κάτι εδώ
Να μπαίνεις μες τα όνειρα μου σφήνα
να με φιλάς μια φορά το μήνα
να μου μιλάς για τ' άλλα και για κείνα,
τί δύσκολο να σ' αγαπώ
Να μπαίνεις μες τα όνειρα μου σφήνα
να με φιλάς μια φορά το μήνα
να μου μιλάς για τ 'άλλα και για κείνα
τί δύσκολο να σ' αγαπώ
|
||||
2. |
i hara den einai ntropi
04:00
|
|||
|
Απ' το σπίτι σου βγαίνεις ,το "γεια" της ανάγκης
σε θέλει ατόφιο,
με ψόφιες γραμμές στων χειλιών σου τις άκρες
του τίποτα οι λάτρες,
σου φτύνουν το κόρφο κι ενώ περιμένεις
η καρδιά σου στολίζει το πιάτο τους
τρέχουν τα σάλια ,
είναι μεγάλα ρεμάλια
οι λέξεις
σα τρέχουν δε μπαίνουν στις σκέψεις
το ξέρω και συγγνώμη ,
μια λέξη που απόμεινε μόνη ,
να κοιτά των ανθρώπων τα λάθη, ακόμη,
δεν βρήκε τον τρόπο να μάθει ,
πως είναι σκληρό να μας ενώνουν τα πάθη μας
είναι μουτζούρα στα μάτια μα κοίτα με τώρα,
δε βλέπεις πως πεθαίνουμε από ώρα σε ώρα ;
Η αγάπη αν γίνει μια σφαίρα στο στόμα
σε κώμα θα μείνεις καιρό
δυσκολόπεπτα χρόνια τους χθες η σκυτάλη
αναμμένη αναμένει
το χέρι να κάψει
όλα αυτά που θα πιάσει
ασθενείς και οδοιπόροι γυρεύουνε τόπο ώσπου η βροχή να κοπάσει
μα η ιδέα στα χείλη κασέτα που δεν λέει να χαλάσει,
κάπου κάπου η παρέα τη φαντασία σκοτώνει
οι κλώνοι
ενοχλούνε τη μέρα ,
επικίνδυνη μόδα να ξοδεύουμε αέρα,
πιο πέρα
ένα παιδί ζωηρό
μου γελάει κι απορώ
πώς το ρίχνουμε μες του φιδιού το χορό
και το βλέπουμε ;
Πώς συμβαίνει το δωμάτιο να μην μπάζει νερό;
Είμαι υπερ. των αχρείων που στη καρδιά τους φωλιάζει η συνείδηση
τί είδηση κι αυτή που μας φέραν οι απ' έξω
αν τρέξω
μπορεί να γλιτώσω κι εγώ το τομάρι μου
τιμή και καμάρι μου
το ΄'χω να φεύγω από 'μένα
κι εμένα
να ψάχνω διαρκώς
μα στα μάτια σου είδα ένα φως
λίγο αλλιώτικο απ' όσα σκορπάει ο καιρός
βιαστικός
προσπερνάει το θαύμα
γιατί ψάχνει το τραύμα ;
"Μ' ακούς;"
Ο Ελύτης φωνάζει
κι ο έρωτας μοιάζει
σπουδαίος
σ' αυτούς που μπερδεύονται μες στο σκοτάδι
στη σιωπή
και στο χάδιGT.
|
||||
3. |
San aeras
04:36
|
|||
|
Μελάνιασαν τα μάτια μας
απ' όσα 'χτίσαν χάδια
δε φταίγανε τα άδεια μας
κυνήγησαν γεμάτα
Χαρίσαμε και πήραμε
στερέψαμε απ' αντίο
σαν σήκωσε κι ο νους βουνά
φάνηκε το θηρίο
Σαν αέρας θα χιμήξει
και θα 'ρθει σαν να 'ναι χθες
να θυμίσει και να σβήσει
και των δυο μας τις πληγές
Αυτή η ησυχία δε μπορεί
τα βλέφαρα να ισιώσει
αυτό το ανοιγόκλειμα
δε λέει να ημερώσει
Και στο καθρέφτη μου μπροστά
σαν έψαξα τη λύση
όταν τη πλάτη γύρισα
ξέχασα τι είχα ζήσει
|
||||
4. |
||||
|
Ρώτησα ένα δέντρο αν κι αυτό έχει φωνή,
γέλασε και σώπασε για λίγο .
Έπειτα μου είπε - " Θα 'μαι πάντα στο χαρτί,
όλες μου οι πληγές τραγουδάνε μες το φύλλο."
- Πώς σ' αυτόν τον κόσμο χτίσαμε οι χαζοί
για τη φαντασία μας σφαγείο ;
- " Όποιος δεν ακούει θα 'χει πάντα να σου πει,
μες τη ζεστασιά ,κάποιο κρύο αστείο."
- Κι είναι φορές που ο έρωτας μ' αδειάζει κι αρρωσταίνω
κι αυτό το χιόνι του μου καίει το κορμί.
- "Κι εγώ κάθε φθινόπωρο χωρίς τα φύλλα μένω ,
μα ξέρω πως η άνοιξη θα 'ρθει κι ας αργεί."
- Γίνε γιατρειά έστω ένα χάδι συμβουλής
θέλω αυτή τη θλίψη να απαλύνω.
- " Όποιος δε πονάει θα 'ναι πάντα ασθενής",
μου 'πε τρυφερά και μ ' άφησε να σβήνω.
|
||||
5. |
Koita hali
04:10
|
|||
|
Με τα χείλη σου σφιγμένα
ψέλλισες κάτω απ' τη μπόρα
αν δε φύγεις, κι αν δε φύγω
ίσως να συναντηθούμε
κάπου πέρα απ' τ' άγριο τώρα
Σου είπα μείνε λίγο ακόμα
κι ήμουν μόνος στο κρεβάτι
τρία χρόνια περιμένω
ίσως πρέπει να ξυπνήσω
και να ψάξω την αγάπη
Και σηκώθηκα να τρέξω
και να φύγω προς τα έξω
κι έτρεχα με το κεφάλι
κοίτα χάλι ,κοίτα χάλι
Ξέχασα και πως μιλάνε
και τα χείλη πως φiλάνε
κι όσους λένε να ελπίζω
τους στραβοκοιτάω και βρίζω
Με τα μάτια σου σκισμένα
ψέλλισες μες το καθρέφτη
αν γλιτώσεις ,κι αν γλιτώσω
ίσως ξανακοιταχτούμε
κάπου πέρα από τον φταίχτη
Σου είπα φτάνει λέω να φύγω
κι ήμουν μόνος στο κρεβάτι
τρία χρόνια περιμένω
ίσως πρέπει να ξυπνήσω
και να ψάξω την αγάπη
|
||||
6. |
Toy monolikoy i strata
02:50
|
|||
|
Aυτός που κοσμοαγαπά
μες στη σιωπή του βάνει
τον εαυτό του συντροφιά
και σαν παιδί χαμογελά
όταν το νου του χάνει
Κι όταν στη στάχτη αργοπατά
με κουρασμένα μάτια
κρατά της μνήμης τη φωτιά
και σαν παιδί παίζει ξανά
στα ίδια μονοπάτια
Κι όσο φυτεύει μοναξιά
ανθίζει ένα λουλούδι
που 'χει φωνή τόσο γλυκιά
σαν του παιδιού που τραγουδά
της μάνας το τραγούδι
Αγκάλιασέ με πες μου αν θες
τη λέξη που τσιρίζει
μήπως και βρω τρόπο κι εγώ
να αγαπήσω όσο μπορώ
το χρόνο που με σκίζει
|
||||
7. |
Zesti fylaki
04:01
|
|||
|
Έλα μικρή μου πάρε με στη θλίψη σου,
οδήγησέ με στη πιο άγρια ελπίδα
Έλα μικρή μου πάρε με στη θλίψη σου,
είναι το δάκρυ σου η πιο γλυκιά πατρίδα
Έλα μικρή μου πάρε με στη θλίψη σου,
και σκέπασέ με με τα μαύρα σου τα ματιά
Έλα μικρή μου πάρε με στη θλίψη σου,
είναι τα χέρια σου τα πιο όμορφα αγκάθια
Μην έρθουν όσα μας κυνηγούνε
Η μνήμη κι ο χρόνος απρόσκλητα χτυπούνε
Τα πάθη τις νύχτες τη σκέψη μας ακούνε
Μην έρθουν και μας βρούνε
Έλα μικρή μου πάρε με στη θλίψη σου,
οδήγησέ με στη ζέστη σου φυλακή
Έλα μικρή μου πάρε με στη θλίψη σου,
θέλω ν' αφήσω τις πληγές μου κάπου εκεί
Έλα μικρή μου πάρε με στη θλίψη σου,
τα βήματά μου με βαραίνουν εδώ έξω
Έλα μικρή μου πάρε με στη θλίψη σου,
θέλω στο απέραντο του δρόμου σου να τρέξω
|
||||
8. |
||||
|
Μα πώς ξέχασαν να σου πουν πως είμαι χώμα,
έλα γλυκιά μου, σκάλισέ με με συμπόνια
και φύτεψέ μου ένα λουλούδι στο μυαλό
και πότιζέ το αγάπη κάθε πρωινό
και σαν θα πίνει από το δάκρυ σου νερό
ίσως ανθίσω και εγώ κι εγώ μαζί μ' αυτό
Μα πώς ξέχασαν να σου πουν πώς είμαι αέρας
θα' ρθω γλυκέ μου σαν το ξύπνημα της μέρας
στη χαραμάδα των χειλιών σου να σταθώ
να μπει το φως για το λουλούδι τ ' ακριβό
και σαν θα πίνει από το δάκρυ μου νερό
ίσως ανθίσω και εγώ κι εγώ μαζί μ' αυτό
Πόσα βουνά; πόσα δέντρα; πόσα βότσαλα; πόση άμμος; πόσα σύννεφα; πόση χαρά και πόσα δάκρυα; πόση λαχτάρα και πόσοι αναστεναγμοί;
Όλα ετούτα , ετρύπωσαν μές στα μάτια σου.
Τα ψηλαφίζω όλα σε μια στιγμή
και την επόμενη γεννιούνται πάλι.
Γεννιούνται απ' τα σπλάχνα του έρωτα
κι ύστερα πέφτουν σε ποτάμια να ξεδιψούνε τα πουλιά.
Εκρύφτηκαν στην ανάσα του βρέφους που γεννιέται κάπου τώρα σε ένα
χωριό στην άλλη άκρη αυτής της γης.
Μπλέκονται στα μαλλιά της κοπέλας,
να τα βρούνε δάχτυλα αγαπημένα
και στο μαντήλι που κρατάει η μάνα ,
τώρα που αποχαιρετά τον γιο της.
Στο πλήκτρο που πάτησε ο λογιστής και στου πιανίστα τη τελευταία νότα.
Κι όλο το βάρος πέφτει σα πούπουλο στις ψυχές μας και θεριεύει σαν ανεμοστρόβιλος.
Καθώς κινείς το νου και τα δάχτυλα.
|
||||
If you like Nai,Oksygono (album), you may also like:
SAVE THE RHEB GATE
by Various Artists
A massive and diverse compilation of Japanese alternative, indie rock, melodic hardcore, and pop bands.
go to album
beabadoobee’s 2018 EP “Lice” is on vinyl for the first time—and is exclusively available at Bandcamp.
go to album
Gauzy atmospheric pop on Karaoke Kalk, with heavenly vocals atop a lush bed of electronics.
go to album
featured on Bandcamp Radio Jan 16, 2024
go to album
A hushed and low-lit EP from this Melbourne musician, where dreamlike melodies drift across a bed of tender guitar.
go to album
1990s-era indie-folk sounds back songs about love and identity on this project from the Florida-based artist.
go to album
Deep soul melodies and elastic funk grooves light up the latest from Sivu.
go to album
